Klok-tijd of innerlijke tijd: Chronos-tijd of kairos-tijd.

Je hebt je horloge nodig om te zorgen dat je op tijd op een afspraak bent. Je hebt ook periodes dat je je horloge bewust afdoet of gewoon de tijd vergeet.

Twee soorten tijd, welke van die twee is de echte tijd?
Kun je tijd maken of heb je alle tijd?

Ruud Pragt wil graag zijn gedachten en ervaring met de twee soorten tijd met anderen delen. Na de pauze delen we onze “tijd-ervaringen”.

In samenwerking met de Groene Kerk, Kunstkring Twello en met het Veluws College vertelt Maarten over hoe de klimaatcrisis op alle fronten een beroep op ons doet: onze innerlijke houding tegenover de aarde, de keuzes die wij in onze eigen leven maken, onze ecologische voetafdruk, hoe onze economie is georganiseerd, wat de politiek kan betekenen hierin.
Juist door het totale plaatje met elkaar te bespreken krijgen we zicht op wat wij ieder hierin kunnen bijdragen.

Het meest gebruikte woord in onze woordenschat is het woord 'ik'. We ervaren een ik in een ontzettend grote wereld. We groeien op met het idee een lichaam te zijn in een wereld van lichamen. We leren dat we verschillend zijn, op allerlei vlakken. We voelen ons, bewust en onbewust, dader en slachtoffer en deze twee wisselen elkaar af.

Het leven is een aaneenschakeling van vreugde en verdriet, het wordt gekenmerkt door tijdelijkheid. In deze veranderlijke wereld en in onze eigen innerlijke wereld is verandering een constante. Hoe vind je stabiliteit, zekerheid en vertrouwen in deze wankele toestand?

In deze interactieve bijeenkomst ervaar je op een speelse en liefdevolle wijze wie je werkelijk bent. Je ontdekt de sleutel tot een waarachtige gelukzaligheid.

“Alle aardbewoners zijn familie”

Ik rijd met mijn auto in Arizona, door een volkomen lege woestijn.  Geen medeweggebruikers, geen bomen, geen dieren, geen huizen. Dan opeens zie ik een paar kraampjes van Navajo Indianen langs de weg. Ik stop en zie mensen in prachtig gekleurde kleding met enorme sieraden om. Als ik kijk naar kleine zilveren ringetjes op zijn kraam, zegt de Navajo man: “You must be Dutch or German. You always look for small beauty. That is a pity. Look!” En hij wijst met een breed gebaar om zich heen. De zon schittert op zijn zilveren, turquoise en bloedkoralen sieraden. “We walk the Beauty Way”. Het zoveelste mooie inspiratie moment, tijdens mijn reis van zeven maanden in 1990/91, alleen, door het Zuid Westen van Amerika.

Mijn hele leven al voel ik een enorme aantrekkingskracht en verbondenheid met oude natuur volken. Ik heb altijd het sterke gevoel gehad, dat deze volken over waardevolle kennis en wijsheid beschikken, over de natuur. Immers zij leven al duizenden jaren succesvol met de aarde samen. Ik wilde heel graag van hen leren. Tijdens mijn reis door de Verenigde Staten ontmoette ik de Navajo, Hopi en Pueblo Indianen. De vele wijsheden die ik van hen ontdekte, deel ik graag met U, ter inspiratie.

Ubuntu is een begrip dat komt uit Zuid-Afrika en het wil zeggen “Ik ben omdat wij zijn omdat de aarde is”. In het Westen gaan wij uit van het individu en de ratio. Ubuntu spreekt ook over het ik en over vrijheid, maar dan binnen de verbondenheid.

Aandacht heeft vooral te maken met een manier van hier en nu aanwezig zijn, met echt luisteren en echt zien. Onderzoek wees uit dat in de zorg en in de hulpverlening aandachtige presentie, zonder (voor)oordelen, zonder bedoelingen, zonder haast ook, het meest werkzame ingrediënt is. En geldt datzelfde niet voor alle relaties tussen mensen? Wordt eigenlijk de kwaliteit van alles wat we doen niet bepaald door de aandacht waarmee we dat doen? Misschien is aandacht een ander woord voor liefde.

Waarom worden Nederlanders ziek en waarom hebben wij andere ziekten dan bijvoorbeeld mensen in Niet-Westerse landen? Wat zegt dat over ons?

Marleen Oosterhof ziet ziekte als een belangrijk signaal. Het roept op tot veranderingen in ons persoonlijk en maatschappelijk leven. Door onze ziekteprocessen kijken we in een spiegel en zien we wat er persoonlijk en maatschappelijk nodig is. Moeten we ons te veel aanpassen aan de algemeen aanvaarde norm? Of kunnen we onze ziekten reduceren als een ieder leeft vanuit zijn unieke eigen aard?  Op weg naar meer gezondheidswinst en op zoek naar inzichten die inspireren en ons kunnen helpen bij het voorkomen van een ongezonde stijl van leven en ziektes.

Wat is het zo anders zijn/voelen van de Nieuwetijdskinderen en -volwassen?

Hoog gevoelig zijn en hun andere specifieke kenmerken in denken, voelen en willen.

Waar worstelen ze mee?

Wat kunnen we zeggen over hun levensopdracht?

Heb ik zelf Nieuwetijdskinderen en wat vraagt dit van mij?

Of ben ik het zelf?

In deze lezing maken we een reis langs de levensfasen geboorte, kind, jongere, volwassene, oudere, dood. De 7e fase is eigenlijk geen fase maar is de grondslag waarop de andere fasen rusten; dat wat je het mysterie kunt noemen of de lege ruimte.

In elke levensfase komen bepaalde aspecten van je ziel naar voren. In iedere fase worden bepaalde krachten in je wakker, krijg je een geschenk en ontvang je een hulpbron voor je persoonlijke ontwikkeling.

Onze levenslijn verloopt lineair van jong naar oud maar tegelijkertijd zijn wij een tijdloos gelaagd wezen. In jou als volwassene leeft ook nog altijd het kind, en in het kind is de oudere wijze al aanwezig.

Het is een troostrijk en inspirerend  gegeven dat het nooit te laat is om de geschenken die je hebt gekregen uit te pakken om je zo de wijsheid die in de levensschool verborgen ligt eigen te maken.