Lang leken wij in de Westerse wereld alles stevig in de hand te hebben. Welvaart, vrede en doorgaande economische groei leken vanzelfsprekend. Politici vertelden ons dat wij in een fantastisch land leefden - en wij leken het te geloven. Nu zijn velen bang, voelen zich moedeloos en worden onze kinderen massaal burn-out. Wat is er aan de hand en hoe moeten we daarop reageren?
Als het goed is, was de kerk zich er steeds van bewust dat we van hoop leven, niet van zekerheid. Hoop op een wereld die is zoals bij de schepping bedoeld: zeer goed. Hoop op een leven waarin alles alles ondersteunt om tot bloei te komen. Paus Franciscus heeft 2025 uitgeroepen tot een Heilig Jaar met als thema: Pelgrims van hoop.
Maar hoe kunnen wij hopen in een onzekere wereld en wat is het verschil met optimisme?
Wat heeft de christelijke traditie daarover te zeggen en welke rol kan de kerk daarbij spelen?
Kan zij ons helpen ons weer gedragen te weten, in plaats van de denken dat wij de wereld moeten dragen?
Bibliotheek Twello, Marktplein 11, 7391 DH Twello
Erik Borgman werd in 1957 in Amsterdam geboren. Hij studeerde theologie en filosofie in Nijmegen en schreef daar een proefschrift over de betekenis en invloed van de verschillende vormen van bevrijdingstheologie. Hij was tot juni 2024 hoogleraar Publieke Theologie in Tilburg. Hij is lekendominicaan, vader van twee dochters en grootvader van twee kleinzoons. Hij schreef het eerste deel van de biografie van Edward Schillebeeckx en talrijke artikelen en meerdere boeken over de relatie tussen christendom, kerk en theologie en actuele maatschappelijke vragen: Metamorfosen (2006); Overlopen naar de barbaren (2009); Wortelen in vaste grond (2012); Leven van wat komt (2017); Niet om gediend te worden, maar om te dienen (2023); Meer dan het leven (2025). Hij werkt aan een systematische theologie in drie banden onder de titel Alle dingen nieuw, waarvan het eerste deel in 2020 verscheen.